Vlierbessen

Vlierbes Bron www.pixabay.com

Bij de vlierstruik gebruikt men zowel de vlierbloesems (zie onder bloemen) en de vlierbessen.  De gewone vlier behoort tot de oudste en meest favoriete geneeskrachtige planten. Ook in de mythologie speelt de plant een grote rol. De vlier werd door de Germaanse volkeren beschouwd als een heilige struik die gewijd werd aan de god Thor. Deze moest bescherming geven tegen heksen en boze geesten.Volgens de Germanen woonde in de vlier de beschermende huisgodin Vrouw Holle of Holda. Zij beschermde de mensen en het vee tegen ziekte, onheil en blikseminslag. Een vlierboom vellen werd dan ook gezien als een ernstig misdrijf.
Als een vlier vanzelf opkwam bij het huis gaf het zelfs geluk en voorspoed. Werd de lijsterbes als beschermer vaak vóór het huis geplant, de vlier had deze taak aan de achterkant. Waarschijnlijk ook omdat de vlier vliegen uit het huis houdt. De keuken was vaak aan de achterkant gesitueerd en zo werd het eten beschermd tegen besmetting. Om die reden werden vaak ook bosjes van vliertakken bij deuren en in veestallen gehangen en aan paardentuig bevestigd. Ook werd vlier vaak bij de melkstal geplant, omdat men dacht dat de melk daardoor niet zuur zou worden.

Hipocrates de vader van de geneeskunde beschreef de vlierbes als middel om oedemen te verdrijven. Zelfs onze ouders gebruikten het vlierbessap om er siroopjes van te maken om verkoudheden, griep toestanden en infecties van de bovenste luchtwegen mee te behandelen.

De vlierbessen zijn in de loop der eeuwen zeer waardevolle bessen geweest. Men kon zelfs pitten van de vlierbessen terugvinden uit het stenen tijdperk. Doordat deze op bepaalde plaatsen in zeer grote hoeveelheden voorkwamen, wist men dat deze vlierbessen als voedingsmiddel gediend hebben.

Ook de Kelten beschouwden de vlier als beschermingsmiddel tegen kwade geesten uit de onderwereld. Jarenlang gebruikten koetsiers van rouwkoetsen een zweepje met vlierhouten handvat en zetten een vliertakje op hun hoed. De medicinale werking van de vlierbes werd al vijf eeuwen voor Christus beschreven door geleerden zoals Hipocrates, Dioscorides en Plinius.

Vlierbessen of Sambucus Nigra komen over de hele wereld voor. Het is een plant van de familie van het muskuskruid en bloeit overal. Past zich aan in alle omstandigheden en de vlierbes is te oogsten van september tot eind oktober.

In de zwarte besjes zitten pitten waardoor deze behoren tot de steenvruchten. De vlierbessen groeien net zoals hun bloeiwijze in schermen, kleine trosjes die enorm veel besjes bevatten. Het gebruik van de vlierbessen en het planten van een vlierstruik is al eeuwen oud. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Gewon...)

In de Middeleeuwen had de vlier de reputatie dat hij beschermde tegen hekserij (zie afweerkruid), de vlier is gewijd aan Vrouw Holle.Vlierbloesem is ontstekingsremmend bijvoorbeeld bij slijmvliesontstekingen en bijholte-ontstekingen en is zweet-en urinedrijvend en slijmoplossend. Vlier is antiviraal en antibiotisch en helpt griep te voorkomen en zorgt dat griep die eenmaal gevat is minder hevig is en korter duurt.  In de volksgeneeskunde wordt de thee ervan gedronken om te transpireren, tegen verkoudheid, koorts en keelpijn, maar ook om de hoeveelheid borstvoeding te vergroten; als gorgeldrank bij luchtwegaandoeningen en uitwendig als lotion bij zwellingen, ontstekingen en pijnlijke, tranende ogen en bij zonnebrand. Neusspoelingen met vlier kunnen helpen bij hooikoorts. Dagelijks 3 koppen (gedroogde) vlierbloesemthee drinken twee maanden voorafgaande aan het hooikoortsseizoen kan het helpen voorkomen.  Een vlierbloesem-theekuur kan het uitdrijven van nierstenen bevorderen. (http://www.kruidenkorf.nl/index.php...)

Gewone vlier werd reeds gebruikt in de Steentijd. Er zijn resten aangetroffen van de vlier in nederzettingen uit dit prehistorische tijdperk. Aan vlier werden in vroegere tijden allerlei magische eigenschappen toegeschreven. Het is een heilige plant bij de zigeuners. In Duitsland nam men vroeger elke kaar als men voorbij een vlierbessenstruik liep de hoed af. Denemarken kende de hyldemoer aan wie iemand toestemming moest vragen voordat er vlierbessen geplukt mochten worden. Je mocht geen meubels maken van vlierhout en het niet als brandhout gebruiken. Wanneer een baby in een wiegje van vlierbessenhout lag dan zou de hyldemoer komen om de baby te doden. Aan de andere kant is in overige culturen vlierhout gebruikt om mensen of overledenen te beschermen. Een kruis van vliertakken werd in vroegere tijden gebruikt om de doden te beschermen. Het kruis werd in de lijkkist meebegraven. Een koetsier van een lijkwagen had een zweepje van vlier. Het kruis op Golgotha zou eveneens zijn gemaakt van vliertakken.

In vlierbessen zitten de flavonoïden rutine, isoquercitrine en hyperoside, anthocyanisidenzoals chrysanthemine, sambucyanine, sambucine, ribosoom, inactieve proteïne, de organische zuren citroenzuur, wijnsteenzuur, appelzuur en valeriaanzuur, cyaanzuurglycosiden waaronder sambunigrine, holocine, zierine en prunaserine, de suikers fructose, glucose en sucrose en catechinelooistoffen in. Vlierbessen bevatten de volgende inhoudsstoffen in mindere mate: vezels, pectine, vitamine A, B1, B2, B3, B6, C, choline en biotine. Voorts bevat het de mineralen, calcium, ijzer en fosfor.(http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/112707-de-geneeskracht-van-gewone-vlier.html)

Vlierbessen verkorten de duur van een griep doordat er zweetdrijvende en infectiewerende stoffen in zitten. Het werkt zowel antibacterieel als antiviraal. Het wordt door een fytotherapeut aangewend bij: griep, grippale infecties, koorts en verkoudheid die met koorts gepaard gaat.
De ontstekingsremmende werking van vlierbessen zorgt er ook voor dat zenuwpijn vermindert wordt. Daarnaast geven de flavonoïden de vlierbes een antioxidantwerking. Het kan worden ingezet bij aangezichtspijn, Ischias en migraine. Je kunt dan het sap van vers geperste vlierbessen drinken. Gebruik geen onrijpe bessen en drink niet teveel vers vlierbessensap.
De diuretische werking zorgt dat het goed inzetbaar is tegen artrose, artritis en jicht. Hiervoor kun je het sap gebruiken dat eerst is verwarmd, bijvoorbeeld door en een moes of gelei van te maken. Hiervan kun je meer eten dan van rauw perssap.
De rauwe bes werkt laxerend en kan daarom worden ingezet bij constipatie,
Een siroop, moes of gelei van vlierbessen kan worden gebruikt als kalmerend middel.(http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/112707-de-geneeskracht-van-gewone-vlier.html)

Deze voedingsstoffen zijn tannine, aminozuren, carotenoïden, bio-flavonoïden, rutine, en vitamines A, B en C. Een van de grootste voordelen van vlierbessen zijn hun immuniteitsverhogende eigenschappen.

De vlierbes is dan ook een geschikt product om veel voorkomende aandoeningen zoals verkoudheid, griep, een verstopte neus, luchtwegaandoeningen en gist infecties mee te behandelen. In 1995 heeft het zelfs zijn nut bewezen bij de behandeling van een griepepidemie in Panama. Vlierbessen en hun sap hebben ook een positieve invloed op de gevolgen van chronische aandoeningen zoals astma en diabetes.

Vlierbes extract helpt de aanmaak van LDL-cholesterol (of slechte cholesterol) te voorkomen, waardoor het ontstaan van hart-en vaatziekten drastisch zal verminderen. De bio-flavonoïden in deze vlierbes zijn anthocyanen, waarschijnlijk de meest krachtige antioxidanten die men kent om celbeschadiging veroorzaakt door slechte voeding, milieuvervuiling en stress tegen te gaan. Deze anthocyanen zouden veel meer antioxidatie capaciteit bevatten dan vitamine E en vitamine C.

De antivirale activiteit van vlierbessen extract is zelfs zo krachtig dat ze het influenza A en B virus remt in hun groei en hierdoor de duur van de grieptoestand aanzienlijk verkort. Het vlierbessen sap helpt ook om het zicht en welbepaald het nachtelijk zicht te verbeteren. Ongekookte bessen kunnen niet gebruikt worden omdat ze giftige stoffen bevatten die misselijkheid en braken kunnen veroorzaken. Ook moet men er steeds voor zorgen dat enkel de paars, zwart en blauw bessen gebruikt worden en men de rode vermijd (http://degezondheidswinkel.be/blog/vlierbes-vlierbessensiroop/#gref)

Er zijn wellicht niet onmiddellijk afrodiserende eigenschappen verbonden aan vlierbessensap, maar het verzorgen van een algemene goede gezondheid en voorkomen van allerlei kwalen, leidt ook tot beter seksuele ervaringen.

 

 
Afrodiserend ingrediënt:
Afrodiserende bieren: 

Welke bieren horen bij dit afrodiserende ingrediënt? Klik op de onderstaande link en duid het afrodiserend ingrediënt aan. Als er niets verschijnt nadat u op toepassen hebt geklikt, wil dat zeggen dat er geen bieren met dit ingrediënt bestaan of dat we deze nog niet tegengekomen zijn.

Klik hier om het zoekvenster te openen.

 
Leuk om weten

 

 
En ook nog interessant