Viswijf

Een aantal vrienden besluiten, na enkele jaren van bierproeven, om zelf de roerstok ter hand te nemen. In een, deels zelf in mekaar geknutselde brouwinstallatie van 30 liter, komen een 30tal bieren tot leven. Van licht tot donker, van zoet tot bitter…
Als hun (tot dan toe) laatste creatie: “Viswijf”, een zilveren medaille behaalt op de "Brouwland Biercompetitie”, worden plannen gesmeed om de rest van de wereld te laten meegenieten.

De 2 overblijvers van de bende, Hans en Peter, richten samen het bedrijf "Brouwerij vissenberg" op en laten hun bier op vraag maken bij Brouwerij De Graal Brakel.
Eind 2015 kunnen ze hun grote droom waar maken en start de bouw van hun eigen ambachtelijke micro brouwerij met ketels van 300 liter. Medio 2016 is alles klaar en kan gestart worden met productie in Nijlen. 

Vissenberg De naam Brouwerij Vissenberg is gekomen er nadat er een stamboom is opgemaakt van de grootouders van Peter. Uit de stamboom blijkt dat zijn voorouders in de 17e eeuw ook al bier brouwden.
Een mooie manier om de de familie roots te eren. In Nijlen zullen nieuwe bieren het levenslicht zien en experimenten gedaan worden. 
Het team is ondertussen versterkt door Jelle.

Viswijf is een koperblond bier, licht gesluierd, met een grote, witte, rotsachtige schuimkraag die lang op het bier blijft staan en achteraf mooi aan het glas kleeft. Het aroma is fris hoppig, fruitig met toetsen van citrus en licht zoet van de mout.
De smaak heeft eerst een licht zoete aanzet die overgaat in een stevige fruitige bitterheid.De body is stevig en prikkelend van de koolzuur. Op het einde is er de lange zacht bitter nasmaak. Kortom, een bier met een eigen karakter, geschikt voor elke gelegenheid.

Betekenis 'viswijf'. Het gaat om een onbeschaafde, ordinaire vrouw die veel schreeuwt. Dergelijke verkoopsters zijn vaak onbeschaafd en grofgebekt. Vandaar uitdrukkingen zoals: kijven (schelden) als een viswijf.Zooveel als hare collega’s in Frankrijk hadden de Hollandsche, speciaal de Amsterdamsche vischvrouwen nu wel niet in de melk te brokkelen, maar toch liet een rechtgeaard Amsterdamsen ‘vis-wijf’ zich de kaas niet van haar brood eten. (De Groene Amsterdammer, 20/12/1914)

Synoniemen: Visverkoopster, Visvrouw, Duivelin, Feeks, Furie, Haaibaai, Heks, Helleveeg, Karonje, Megera, Schreeuwlelijk, Serpent, Tang, Xantippe. Dit is een eindeloze rij woorden die aangeven met wat voor type we te maken hebben.
Vroeger waren openbare terechtstellingen en publieke martelingen de orde van de dag.  Gelukkig zit onze cultuur minder hiërarchisch in elkaar dan vroeger en is de tolerantie voor het toebrengen van fysiek geweld afgenomen. Op deze manier verdwenen eerst de executies, het folteren van gevangen, lijfstraffen op school en ook het slaan van kinderen door ouders werd bij de wet verboden. Misschien is het slaan van kinderen niet toegestaan; slechte opvoeders bestaan er nog steeds. Heel veel ouders schreeuwen tegen hun kinderen. ‘Schreeuwen is het nieuwe slaan’ blijkt uit recentelijk onderzoek.

Wijf (wief) was net als het ‘Wife’ (Engels) en ‘Weib’ (Duits) een neutraal woord voor vrouw. Dat het woord ‘viswijf’ bij ons als scheldwoord overleefde, zou wel eens te danken kunnen zijn aan de status van de vroegere Nederlandse visvrouwen. Oproerkraaiers en rouwdouwers waren deze dames. Bazig wild en ordeloos. Politieverordeningen werden in die tijd zelfs aangescherpt als deze viswijven mede marktventers fysiek of verbaal belaagden. Bedenk dat Amsterdam in de  17e en 18e eeuw acht vismarkten had met plusminus 450 kramen die bijna allemaal  ‘bemand’ werden door vrouwen (wijven). Deze viswijven stonden dus alom bekend om hun luidruchtigheid. Zij kwamen met harde en schelle stem op voor hun rechten op en waren in staat om werk en moederschap te combineren en een goede boterham te verdienen. Dat deden ze dan ook vaak in de havenbuurten. Omdat hun mannen vaak op zee waren moesten ze economisch goed presteren. Zij werkten, maakten ruzie over de prijs van de vis, kochten huizen en handelden de beslommeringen van hun varende echtgenoten af. Ze waren sterk en onafhankelijk.

Zooveel als hare collega’s in Frankrijk hadden de Hollandsche, speciaal de Amsterdamsche vischvrouwen nu wel niet in de melk te brokkelen, maar toch liet een rechtgeaard Amsterdamsen ‘vis-wijf’ zich de kaas niet van haar brood eten. (Bron: De Groene Amsterdammer, 20/12/1914)

Ook in je omgeving zie je mensen die nog steeds denken dat hard schreeuwen en tieren helpt. Deze week kwam ik een exemplaar tegen die aan alle kenmerken voldeed. Daarom heb ik eens gezocht naar het woord viswijf en er dit blog over geschreven. Helaas is er weinig over te vinden. Gelukkig zal iedereen wel weten wat een viswijf is. Helaas komen ze overal voor.  Dames (nou ja het zijn eigenlijk geen dames) die menen dat ze intelligent zijn en welbespraakt. Als ze iets tegen zit gaat die enorme lelijke scheur open en maken ze iedereen in hun omgeving voor van alles en nog wat uit. Het getuigt vaak van een ruime woordenschat maar weinig intelligentie. Ze krijgen met hun ordinaire geschreeuw geen poot aan de grond en worden honend weggelachen.
Viswijf is een Belgisch koperblond bier van hoge gisting.  Licht gesluierd, met een grote, witte, rotsachtige schuimkraag die lang op het bier blijft staan en achteraf mooi aan het glas kleeft. (Bron https://vijftigenmeer.nl/viswijf-waarom/ )