Viooltjes

Viooltjes worden gebruikt als basis voor veel parfums. Er wordt zelfs snoep van gemaakt. Jonge bladeren zijn in gekookte vorm eetbaar en bevatten veel vitaminen. De bloemen kunnen gebruikt worden voor de decoratie van maaltijden. Zowel bloemen, bladeren als wortels worden ook medicinaal gebruikt.

Alleen al in ons land komen er een twaalftal viooltjes in het wild voor, waarvan een aantal weliswaar erg zeldzaam of zelfs met uitsterven bedreigd zijn. Medicinaal zijn vooral het driekleurig viooltje en het maarts viooltje belangrijk, maar voor culinaire doeleinden kunnen vrijwel alle soorten gebruikt worden. (http://annetanne.be/kruidenklets/ui...)

Vroeger gaf men aan een meisje dat nog aarzelde om op de avances in te gaan, viooltjes. Het driekleurige viooltje wordt ook akkerviooltje en hartenlust genoemd.
In het Engels heet het ook wel ‘Look up and kiss me’ en in het Duits ‘Stiefmutterchenkraut’. De Duitse naam verwijst naar de vijf bloembladen. Het grote bloemblad onderaan is de stiefmoeder, breed zittend op haar stoel en naast haar aan weerskanten haar eigen dochters en bovenaan de twee stiefdochters, samen op een stoel. Viooltjes zijn overigens eetbaar. Shakespeare kende blijkbaar deze 'kruidenlore', want in 'a Midsummernightsdream' knijpt Oberon wat sap uit een viooltje en druppelt dat in de ogen van Titania, opdat ze verliefd zou worden op het eerste levende wezen dat ze zou zien als ze wakker wordt.

Omwille van haar verleidelijke geur werden in de oudheid al verleidelijke eigenschappen aan het Maarts viooltje toegeschreven. Maar in combinatie met de blauwe kleur, die met trouw en duurzaamheid werd geassocieerd, ontstond de betekenis van duurzame liefde. Het Maarts viooltje werd daarom door een kind aan zijn moeder, of door een bruidegom aan zijn bruid geschonken, en werd ook vaak bij liefdesbrieven bewaard. Daarnaast is het een symbool van zuiverheid, maagdelijkheid en zedigheid. De combinatie met de voorjaarssymboliek die natuurlijk ook met dit vroege bloeiertje samenhangt, vindt men terug in een aantal Europese volksgebruiken:
Zoals in Nederland het vinden van het eerste kievitsei het signaal was dat de lente in het land was, zo vervulde op vele andere plaatsen het vinden van het eerste Maartse viooltje die rol. In Wenen zocht men onder hertog Leopold VI de Glorierijke in de maand maart het eerste viooltje. De gelukkige vinder waarschuwde de hertog, die er dan met zijn hele hof op uit trok om het viooltje, en de lente, te begroeten. Een maagd mocht vervolgens het bloempje plukken.

Het viooltje is, naast dat je het kunt eten of op de vaas zetten, een genezend en ontstekingsremmend kruid en werkt goed als slijmoplosser en als gorgeldrank bij mond- en keelinfecties. Daarnaast is het een probaat  middel bij blaas- en nierklachten, hoge bloeddruk, verkoudheid en spijsverteringsklachten.
Het viooltje wordt ook gebruikt bij huidproblemen bijvoorbeeld acne, jeuk of huidproblemen bij zuigelingen.