Valeriaan

Echte valeriaan (Valeriana officinalis) is een kruidachtige plant uit de kamperfoeliefamilie (Caprifoliaceae). De soort komt voor in de gematigde delen van Eurazië. Uit de wortelstok wordt een extract verkregen dat toepassing vindt als bestanddeel voor rustgevende middelen. De bloeitijd van de overblijvende plant is juni-juli met een mogelijke nabloei in september. Een bloeiende plant is 60-120 cm hoog. De stengel is kaal, de bladeren zijn geveerd of veervormig met getande bladslippen. Ze staan verspreid in twee rijen. Alleen de grotere onderste bladeren zijn gesteeld. De witte tot roze bloemen staan in schermvormige tuilen. De plant groeit op vochtige, humusrijke plaatsen met niet te veel schaduw. Echte valeriaan komt in Nederland en België in de meeste gebieden algemeen voor. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Echte...)

Al bij de Oude Grieken en Romeinen werd valeriaan als krampstillend middel gebruikt. Het zou ook helpen tegen de pest. De veronderstelde rustgevende werking werd voor het eerst in de 18e eeuw beschreven.

Dit kruid wordt veel gebruikt in de kruidengeneeskunde. Samen met Sint-Janskruid helpt het overspannen zenuwen tot rust te brengen. Wie gestresseerd is, niet tot rust kan komen, depressieve neigingen heeft of opgejaagd is, wordt rustiger en bedaarder bij het nemen van valeriaan. Het wordt bijvoorbeeld verwerkt in natuurlijke kalmeermiddelen en zelfs als slaapmiddel aangeprezen.  Valeriaan kan van pas komen, in een situatie wanneer iemand zich dolgraag wil overgeven aan het liefdesspel, maar zeer nerveus en gespannen is.  Valeriaan kan het lichaam terug in een juiste balans brengen. Mannen die te opgewonden zijn voor het liefdesspel en door de stress erectieproblemen ervaren, zouden door valeriaan rustiger worden en hun mannelijkheid terugkrijgen. (Van Killegem, W. & Van Laere,S. 2007).