Passievrucht

Passievrucht is een heerlijke, zoete, tropische vrucht. Hij was al bekend bij de Azteken. Een passievrucht of markieza (Portugees: maracujá, Spaans: maracuyá) is een vrucht afkomstig van passiebloemen. De passiebloem is een vrij grote klimplant die tot 15 meter hoog kan klimmen. De plant groeit, onder gunstige omstandigheden, zeer snel maar wordt niet erg oud. Hij hecht zich vast met behulp van windende ranken. Op de bladstelen of op de stengels kunnen kleine, langwerpige gele structuurtjes voorkomen. Deze lijken enigszins op vlindereitjes. Vlinders die deze nep-eitjes waarnemen zullen geen eitjes leggen op de plant.

Op deze manier voorkomt de passiebloem rupsenvraat. Bij andere soorten dienen de nep-eitjes als voedsel voor mieren waarmee de plant in symbiose leeft. De mieren houden de plant vrij van insekten. In de oksels van de bladeren ontspruiten de bloemen. Elke bloem opent zich slechts gedurende één dag. Na bestuiving zal zich uit het vruchtbeginsel de vrucht ontwikkelen.

In Vlaanderen en Nederland is het een relatief dure vrucht maar in de tropen kun je het geluk hebben dat je de klimplant in het wild ziet en ze gratis kunt plukken. Passievruchten zijn klein en rond. Je snijdt ze doormidden zodat je ze met een klein lepeltje kunt uiteten. Het vruchtvlees is lekker zoet en toch fris. In Engelstalige en Spaanstalige landen wordt deze vrucht granadilla genoemd. In totaal zijn er ruim 200 soorten passievrucht. De soorten hebben verschillende kleuren vruchten.

Zo zijn er paars, groen en geel gekleurde passievruchten. Passievrucht zit tot zijn nok vol met vitaminen, mineralen, fytonutriënten en aminozuren. Er is een zeer rijke bron aan vitamine A, C en het mineraal kalium. Naast kalium zit er een redelijke hoeveelheid ijzer, koper, magnesium en fosfor in de passievrucht. In de traditionele geneeskunde van Zuid Amerika wordt de passievrucht gebruikt tegen slapeloosheid, hoofdpijn, diarree, epileptische aanvallen, zenuwpijn, hysterie, huilbaby´s, menopauze symptomen, astma, bronchitis, ernstige hoest en hoge bloeddruk. Er zit een redelijke hoeveelheid vezels in de passievrucht. De passievrucht staat daar niet alleen in; vrijwel elke vrucht bevat vezels. Deze vruchtvezels zijn onverteerbaar maar goed voor de spijsvertering. Ze stimuleren de darmperistaltiek.(http://mens-en-gezondheid.infonu.nl...)

Passievrucht bevat geen bekende specifieke libidoverhogende stoffen. Mogelijks vereenzelvigt men passievruchten met liefde en erotiek door de naam waarin het woord 'passie' voorkomt of de vorm van de vrucht als men die doorsnijdt.  Van de Passiebloem wordt wel verteld dat ze afrodiserende eigenschappen heeft.